Militair Bataafse lijst Belasting Hertog Belasting Jean Het jaar 1814 Vindplaats Adressen
Jean Moreau wordt geboren in 1775 in Ternaaien (gemeente Lixhe), een plaatsje gelegen tussen Maastricht en Luik. Hij is de zoon van Jean Gilles Moreau en Catharina Wilkeman. Hij groeit op in Ternaaien.
Hij meldt zich omstreeks 1793 aan bij het Staatse Leger.
Als dat de strijd tegen Napoleon verliest en zich terugtrekt naar Nederland komt Jean in 1798 in Wagenberg terecht.
Hij wordt "gevonden" in de wijk Clippelenbosch/Scheerenbies (op een plek corresponderend met nu Wagenstraat 78)
en werkt eerst als knecht op het Achterste Eijnde van Wagenberg (nu Dorpsstraat 55-61).
Hij trouwt in 1801 met Anthonia de Hertog en gaat wonen op het Voorste Eijnde (nu Withuisstraat 11/Dorpstraat 1).
Ze krijgen vijf kinderen, waaronder Cornelis (in 1804), die de lijn voortzet.
Anthonia overlijdt, slechts 35 jaar oud, in het voorjaar van 1814. Jean wil in het najaar opnieuw trouwen, met Johanna van de Klundert.
Zij overlijdt echter vlak voor hun huwelijk, na nog wel een kind ter wereld te hebben gebracht. Dat kind wordt ook maar een week oud.
In de latere periode van zijn leven heeft Jean vemoedelijk gewoond in de Kerkstraat.
Hij overlijdt in 1843, 68 jaar oud. Hij wordt zijn hele leven gepensioneerd soldaat genoemd.
Zijn naam wordt gedurende zijn leven afwisselend gespeld als Jean Moreau en Jan Mureau.
Geboren | Overleden | Huwelijk | ||
Jean Moreau | 06-08-1775 Ternaaien | 30-12-1843 Terheijden | ||
(1) Antonia de Hertog | 09-03-1779 Wagenberg | 12-03-1814 Terheijden | 25-05-1801 Terheijden | |
Kinderen: | ||||
Maria Catharina Mureau | 29-11-1801 Wagenberg | 14-02-1820 Terheijden | - | |
▶ Cornelis Mureau | 16-01-1804 Wagenberg | 29-12-1862 Terheijden | C.de Been en M. Pellenaars | |
▶ Johannes Mureau | 07-04-1806 Wagenberg | 18-10-1882 Princenhage | Catharina van Donk | (2) |
Maria Mureau | 26-01-1809 Wagenberg | 30-08-1844 Terheijden | - | |
Petronella Mureau | 08-01-1812 Terheijden | 10-03-1819 Terheijden | - | |
Huwelijksafkondiging | ||||
(2) Joh van der Klundert | 15-05-1781 Zevenbergen | 25-11-1814 Terheijden | 06-11-1814 Terheijden | overl |
Zoontje: | ||||
Anthony Mureau | 19-11-1814 Terheijden | 26-11-1814 Terheijden |
(Aktes uit Rijks Archief Luik, Regionaal Archief Tilburg en Archief Westbrabant)
Jean groeit op als oudste in een gezin van zeven kinderen. Zijn ouders zijn Jean Gilles Moreau en Catharina Wilkeman:
De vader heet in deze akte Johannes, maar hij is ook bekend onder de naam Aegidius, Gilles en Jean Gilles. Tijdens zijn leven wordt voor de geboorte van Jean afwisselend terugverwezen naar Lixhe, naar Ternaaien, naar "de voormalige landen van Luijk", en zelfs ook naar Maastricht. De doop was in Lixhe, maar hij was geboren in Ternaaien. In 1814 wordt vermeld dat zijn vader in Eben Emael woont.
Zijn jongste zus wordt geboren in 1789. Jean is dan 14 jaar. Een paar jaar later meldt hij zich aan (al dan niet vrijwillig) bij het Staatse Leger om de invasie van Napoleon tegen te houden. Dat is af te leiden uit het feit dat zijn legeronderdeel in 1795 wordt opgeheven en hij met pensioen gaat (met 5? dienstjaren). Er is verder niets bekend over de jeugd van Jean.
In maart 1793 was er een grote veldslag in Belgie bij Neerwinden, niet ver van Lixhe en Ternaaien. In februari 1793 was er het Beleg van Breda en in maart 1793 werd Geertruidenberg ingenomen (de strijd om Breda is uitgebreid beschreven in een boek van G.G. van der Hoeven uit 1868, blz 216 ev). In het najaar van 1794 werd er gevochten bij Den Bosch en Boxtel. De bewegingen gingen op en neer, de Fransen heersten korte tijd in Brabant, en trokken zich dan weer terug.
Kortom, er waren veel troepen in Brabant gelegerd (Nederland en Frans), wat ook blijkt uit de lokale archieven van Terheijden en Wagenberg: bewoners moesten toestemming geven tot de legering van troepen op hun erf. Het regiment van Jean Moreau was in 1793 gelegerd in garnizoensplaats: Breda (Regel 536), dus het is goed mogelijk dat hij daar toen al was. De jaren 1793 tot 1795 moeten zwaar geweest zijn in Brabant, met veel honger en ziekte. Dat is terug te zien in de vele overlijdensinschrijvingen in Wagenberg.
Ook in de omgeving van Luik werd veel gevochten. De stad Maastricht werd in 1793 en 1794 belegerd. Het is ook mogelijk dat Jean Moreau bij dat beleg betrokken was. Hoe hij vervolgens in Brabant is beland is een bron van speculatie.
Uiteindelijk trokken de Fransen in 1795 de bevroren rivieren over en veroverden zo noord Nederland. De Republiek gaf zich over in 1795 via de Vrede van Bazel.
Jean was bij zijn pensioen krap 20 jaar oud (hij is geboren in augustus 1775), zijn militaire "carriere" heeft dus niet lang geduurd. Volgens een pensioendocument uit 1812 had hij vijf dienstjaren. Dat zou betekenen dat hij 15 jaar oud was toen hij in dienst kwam (die vijf jaar kan een formeel minimum zijn geweest, bijvoorbeeld dat iedereen standaard vijf dienstjaren op zijn naam kreeg). Het lijkt erop dat hij tot aan zijn dood recht had op dat pensioen. Gedurende zijn leven wordt hij regelmatig gepensioneerd soldaat genoemd. Zelfs bij zijn overlijden in 1843 noemt men hem "gepensioneerd militair".
Het is maar de vraag of hij ooit iets van een pensioen gekregen heeft. In onderstaand artikel, in de staatscourant, staat dat in 1818, in het kader van wat de "Franse Achterstand" wordt genoemd, een liquidatie is uitgevoerd. Waarschijnlijk heeft Jean nooit wat gehad en is met deze uitspraak geprobeerd iets te regelen voor onder andere iedereen die recht had op een pensioen. (De Franse Achterstand gaat overigens over veel meer dan alleen pensioenen waar mensen recht op hadden). Of er ooit echt iets is geregeld, is niet duidelijk.
Het is niet bekend waar Jean was op het moment van zijn pensionering. Hij is misschien wel met het verliezende leger meegetrokken naar Brabant en werd daar ergens gelegerd. Zijn Regiment bevond zich tussen 1793 en 1795 in Breda. Hij duikt voor het eerst op in de archieven van Wagenberg in 1798. Er lijken 3 jaar te ontbreken, tussen het pensioenmoment in 1795 en het moment dat hij in Wagenbergse Archieven genoemd wordt.
Op dezelfde, eerder genoemde, pensioenlijsten staat, op dezelfde bladzijde, een Mathijs Mures vermeld, ongeveer 10 jaar ouder dan Jean. Deze Mathijs is tegelijk met Jean met pensioen gegaan en ook in Wagenberg gaan wonen. Hij duikt ook voor het eerst op in Wagenberg in 1798. Het zou kunnen dat ze samen besloten hebben om toen het leger te verlaten (Mathijs M(e)ures ging werken als knecht bij de Brouwerij de Zon van Jan Loonen, op de Brouwerijstraat 57).
Jean wordt voor het eerst in vermeld in de Gemaallijsten van 1798, als knecht bij Anthonij Rovers en zijn zus Anna Maria Rovers, op het Achterste Eijnde van de Wagenbergse Dijk:
In 1799 is hij nog steeds knecht bij Anthonij Rovers. Zijn naam wordt nu zorgvuldiger geschreven:
De adressen van toen kunnen via de Registraties van de Bataafse Burgermacht uit 1798 gekoppeld worden aan schattingen van huidige adressen. In deze lijst staan alle mannen die zouden kunnen dienen bij het leger van de Bataafse Republiek. De adressen van toen staan er ook bij, samen met de geschatte adressen van nu. Hieruit kan afgeleid worden dat op het adres waar Jean gevonden is (Wagenstraat 78), een andere Anthonij Rovers woonde, een neef (!) van de Anthonij Rovers met dezelfde naam bij wie Jean ging wonen. Deze laatste Anthonij Rovers woonde in de Dorpstraat 55-61. Er was dus een Anthonij Rovers in de Wagenstraat en er was een Anthonij Rovers in de Dorpstraat. Op dat laatste adres ging Jean dus wonen (zie voor details het verhaal van Bart Mureau).
Voor de volledigheid, zie de familierelaties van de de familie Rovers
Op 25 Mei 1801 trouwt Jean in Wagenberg met Antonia de Hertog, de dochter Cornelis Hertog en Maria Vermeer(en). Cornelis woonde volgens de lijsten van de Bataafse Burgermacht op een adres dat correspondeert met het huidige Brouwerijstraat 3 (hij had daar een cafe). Alles en iedereen woonde dicht bij elkaar.
De familie den Hertog komt uit Wagenberg en Terheijden. Ze zijn terug te vinden tot aan het midden van de 17e eeuw (voor al haar voorouders, zie de kwartierstaat van Anthonia).
De ouders van Cornelis waren Anthonij den Hertog en Maria van Dorst (winkeliers) en diens ouders waren Thomas den Hertog (beenhakker) en Adriaantje Botermans. Maria Vermeer komt uit Oosterhout. Zie de beschrijvingen van:
Er zijn verschillende inschrijvingen van het huwelijk. Bij dat huwelijk blijkt dat Jean nog wel degelijk contact had met zijn familie in Ternaaien in Belgie. Zijn vader moet namelijk toestemming geven vanuit Belgie. Dat doet hij via een zogenaamde borgbrief (dubbelklik voor de vertaling):
Ze krijgen vijf kinderen:
Maria Catharina (1801-1819), Cornelis (1804-1862), Johannes (1806-1882),
Maria (1809-1844), Petronella (1812-1820). Cornelis is degene die de lijn voortzet.
De tweede zoon, Johannes trouwt laat (in 1866, op 60-jarige leeftijd) met de 39-jarige Catharina van Donk, en krijgt verder geen kinderen.
Cornelis krijgt vier zonen (met kinderen) en is dus de enige die de naam voortzet.
Het betekent dat hij vanaf 1814 de verantwoordelijkheid heeft voor de opvoeding van vijf jonge kinderen, in de leeftijd van 2 tot 13 jaar. Hij is dan 38. Hij zal niet meer trouwen.
Bij de afkondiging van het huwelijk met Johanna van der Klundert wordt gemeld dat de vader van Jean in Emal woont. Dat is Eben Emael in Belgie, vlakbij Lixhe en Ternaaien.
In 1835, 8 jaar voor zijn dood, verschijnt zijn naam nog drie keer in de Burgerlijke Stand. De eerste keer op 25 maart als zijn zoon Cornelis aangifte doet van een levenloos geboren kind. Hij is dan getuige. Een dag later, op 26 maart, doet hij aangifte van de dood van zijn schoondochter Cornelia de Been die is overleden als gevolg van de ongetwijfeld moeilijke bevalling. De aangifte wordt dus niet gedaan door haar eigen man, maar door haar schoonvader. Het is goed denkbaar dat Jean zijn zoon in deze moeilijke dagen ondersteunt. Ook bij het tweede huwelijk van zijn zoon, later in dat jaar, is hij, uiteraard, aanwezig om zijn toestemming als vader te geven. In geen van de drie aktes klopt zijn leeftijd, hij is geen 63, maar 60. Bij zijn overlijden in 1843 geeft men wel zijn juiste leeftijd.
Jean kan (helaas) niet schrijven. Van hem hebben we dus geen handtekening.
Zijn dochter Maria, die altijd voor haar vader gezorgd heeft, overlijdt 8 maanden later, 35 jaar oud (in de akte staat 36), ongehuwd.