Memories van Successie Bevolkingsregisters Notarisaktes Vonnissen
Anthonia Cornelis Antonie Jacobus Simon Maria
Joseph komt tot drie keer toe in zijn leven in aanraking met justitie. Eerst zijn het nog kleine vergrijpen. Als hij 18 en 21 is wordt hij veroordeeld voor stroperij en dronkenschap. Maar dan loopt het uit de hand. In 1900, als hij 23 is, verwondt hij iemand met een mes en wordt tot 8 maanden veroordeeld. De eis was zelfs een jaar, maar omdat niemand hem ook echt met het mes heeft zien steken wordt de straf iets minder. De getuigenverklaringen, hieronder, lezen als een roman. Het lijkt er echter op dat Joseph gedragsproblemen heeft. Aanvankelijk gaat hij in 1900 "gewoon" naar de gevangenis, maar hij wordt na 10 dagen overgeplaatst naar het Rijks Krankzinnigengesticht in Medemblik (het gebouw bestaat nog: Landswerf 2). Er is een patientendossier beschikbaar van Joseph voor de tijd dat hij in Medemblik is (zie hieronder). Daarin is te lezen dat hij lijdt aan epileptische aanvallen, diagnose : insania epileptica.
Na het uitzitten van zijn tijd in Medemblik wordt hij genezen verklaard en teruggestuurd naar de gevangenis, ditmaal in Den Bosch. Hij komt eind November 1900 vrij.
Niet voor lang echter: in 1902 twee jaar later, belandt hij voorgoed in een Krankzinnigengesticht, ditmaal het gesticht
Voorburg in Vught.
In 1908 wordt hij onder curatele gesteld.
Josephus overlijdt in Vught in 1914, 37 jaar oud.
Hij zet zijn (kriebelige) handtekening !
Hij is nu 1.69 lang (veel langer dan de vorige keer!!), rossig haar, neus: lang, 21 jaar, gedrag in het gesticht: goed.
Hij kan (nu) niet schrijven!
Joseph werkt in de suikerfabriek in Statendam in Geertruidenberg. Daar krijgt hij ruzie met ene Willem Wilden (Joseph is 23, Willem is dertig). Het begint onschuldig. Joseph scheldt hem uit voor "snotneus", waarop Willem hem een suikerbiet (!) naar het hoofd gooit.
Daarna escaleert het, Joseph daagt Willem uit om aan het eind van de dag op hem te wachten, dan kunnen ze het uitvechten.
Dat gebeurt. Willem ziet dat Joseph zijn hand in zijn zak houdt en vermoedt dat hij een mes heeft. Dat zegt ie hem ook. Hierop heeft Willem hem, naar eigen zeggen, misschien aan het hoofd geraakt. Dit is voor Joseph het teken om het gevecht te beginnen. Hij heeft inderdaad een mes en steekt Willem in zijn hals en in zijn hoofd. Willem vreest voor zijn leven:
Drie getuigen hebben allemaal het mes gezien en het resultaat van het gevecht, maar niemand heeft de steekpartij zelf gezien. Joseph zelf legt geen verklaring af. Hij bekent alles.
Hij wordt op 8 maart 1900 door de Rechtbank van Breda veroordeeld tot 8 maanden (!) gevangenisstraf (van 1 april to 27 november 1900) in de gevangenis van Breda.
Zie hier het volledige verslag van het proces.
Er blijken wat details uit die inschrijvingen:
Joseph is 23 jaar, 1.56 en 1.57 lang, heeft blauwe ogen
Hij tekent de eerste keer met "J Mureau" en de tweede keer met "Mureau".
In feite zit hij vanaf 10 April zijn gevangenistijd uit in Medemblik. Hij wordt op 12 october "hersteld" verklaard en gaat weer terug naar de gevangenis, dit keer in Den Bosch.
In het dossier nr 2401 is zijn ziekteverloop beschreven. De diagnose is "insania epileptica"
(de psychiatrie is nog niet zo ver ontwikkeld in die periode, men begon nog maar net een beetje vertrouwd te raken met de theorieen van Freud ).
Hij heeft toevallen, hallucinaties, vervalt soms in een slaaptoestand, en is af en toe zeer driftig. Geleidelijk lijkt het beter te gaan,
zo goed dat de dokters hem hersteld verklaren.
Helaas, het duurt niet lang, in het dossier zit ook een brief uit 1902 van
het Gesticht Voorburg in Vught,
waarin gevraagd wordt om informatie over de "krankzinnige" Joseph Mureau, die zegt dat hij eerder in Medemblik is verpleegd.
"Of dat klopt, en zo ja kunnen we dan zijn gegevens inzien?"
Hij zal in Vught blijven tot zijn overlijden in 1914.
Voor het Patientendossier nr 2401 ga naar:
348-493 Patiƫntendossiers, numeriek geordend, 1884-1923
389 2392-2403, 2405-2423